Σαν παιδί των 80s, την δεκαετία αυτήν, όσο και την επόμενη της (aka 90s), τις λατρεύω.
Είναι οι αγαπημένες μου περίοδοι και κάποιες φορές που κάποιο προϊόν ή ταινία αναφέρεται σε αυτές τις περιόδους, με κάνει να αναπολώ την ξεγνοιασιά και την αθωότητα εκείνης της εποχής, όπως για παράδειγμα το «Terminator: Genisys«, όπου μετέφεραν με επιτυχία την αρχή της ταινίας «The Terminator«.
Ένα τέτοιο video «έπεσε» και στην λίστα με τα συνιστώμενα video του Youtube, ένα video που μας δείχνει μια εποχή που πέρασε, δυστυχώς, ανεπιστρεπτί.
Το video αυτό ανέβηκε στο Youtube το 2007, αλλά γράφτηκε τον Αύγουστο του 1987. Ο ίδιος τύπος έχει κάνει 2 follow up videos, ένα το 2007 και ένα το 2014, όπου οι διαφορές είναι εμφανείς.
Σε αυτό το video λοιπόν, βλέπουμε ανθρώπους χαρούμενους και κυρίως, κοινωνικούς. Ανθρώπους που δεν παρεξηγιούνται με το παραμικρό και που μιλάνε άνετα με τους γύρω τους και δεν προτιμούν να κοιτάζουν την οθόνη του κινητού τους.
Σίγουρα οι άνθρωποι τότε δεν ήταν τέλειοι, αλλά ήξεραν πως να επικοινωνήσουν με τους άλλους. Γι’αυτό και παιχνίδια που συμμετείχαν πολλοί μαζί, όπως για παράδειγμα το κρυφτό, είχαν την τιμητική τους. Ο κόσμος έδειχνε ότι ήταν γεμάτος ενέργεια, γεμάτος ζωή.
Σήμερα οι νέοι μεγαλώνουν με το μυαλό τους συνεχώς στα Facebook και instagram, χωρίς να τους ενδιαφέρει κάτι άλλο πλην του πως να δείξουν όσο καλύτεροι γίνεται για λίγα likes. Συνδέθηκαν με ολόκληρο τον κόσμο, αλλά έχουν ξεχάσει να επικοινωνούν.
Επίσης οι νέοι δείχνουν πιο υγιείς και είναι και αδύνατοι. Ακόμη και τα «nerds» της εποχής, οι οποίοι σύχναζαν στα ουφάδικα, ήταν όλοι τους σχεδόν αδύνατοι.
Σήμερα ζούμε σε έναν παράλογο κόσμο. Οι κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ έχουν μετατρέψει τους πολίτες σε εχθρούς (και ζόμπι), όπου ο ένας μισεί τον άλλο που δεν έχει την ίδια άποψη με την δική του.
Τότε ο κόσμος ήταν χαρούμενος, ακόμη και αν τα έβγαζε δύσκολα πέρα. Σήμερα μας ενοχλεί ακόμη και από που φυσάει ο άνεμος και πρέπει να σκεφτόμαστε καλά πριν πούμε οτιδήποτε, από φόβο μην φανούμε ρατσιστές.
Ζούμε σε έναν ηλίθιο και μυγιάγγιχτο κόσμο. Αν πρόλαβες εκείνη την εποχή, δες το video και κλάψε για την κατάντια της κοινωνίας. Αν πάλι δεν την πρόλαβες, κλάψε για την ατυχία που είχες να γεννηθείς σε τέτοια ηλίθια εποχή.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να μιλήσω για κάτι που παρατηρώ στις μέρες μας. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι ο κόσμος πλέον δεν μιλάει άνετα, τουλάχιστον face2face. Ο κόσμος έχει μάθει με την ευκολία του internet και των chat, που ορισμένοι χάνουν τα λόγια τους όταν πρέπει να μιλήσουν με κάποιον συνάνθρωπο τους, ειδικά οι νεότεροι.
Κάτι άλλο που παρατηρώ, κυρίως λόγω της εργασίας μου, είναι ότι ο κόσμος είναι σκασμένος να μιλήσει, αλλά δεν το κάνει. Άλλοι διστάζουν, άλλοι βαριούνται, αλλά δεν μιλάνε. Ωστόσο όταν τους πιάσεις εσύ πρώτος κουβέντα, δεν σταματάνε να μιλάνε, σημάδι του ότι θέλουν να μιλήσουν αλλά κάτι τους σταματάει. Πιθανών έχουμε χάσει την επαφή μας, από την προσπάθεια μας να συνδεθούμε στο διαδίκτυο.
Παρακάτω ακολουθούν δύο video από την ταινία Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα του 1982 και του remake του 2010. Προσέξτε πόσο χαβαλέ και άνεση είχαν οι ηθοποιοί στην πρώτη ταινία και δείτε τους νεότερους στο remake. Δείτε πόσο ανθρώπινες ήταν οι επαφές, δείτε τον χαβαλέ της εποχής και την «ξενέρα» του σήμερα στο remake.
Σπέκουλας 